Helma was begin twintig toen ze voor het eerst een kunstmuseum bezocht. In Museum Ludwig in Keulen zag ze het levensgrote doek ‘La gare de Perpignan’ van Salvador Dali. Dit surrealistische werk wekte haar liefde voor de schilderkunst.
Haar werk heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld van veelal realistisch naar steeds meer abstract, zowel op het platte vlak als ruimtelijk. In haar huidige werk heeft ze een voorkeur voor speelse heldere kleuren en duidelijke contrasten.
Haar abstracte composities kenmerken zich veelal door ritmisch herhaalde strakke kleurvlakken. Inspiratie haalt ze uit het dagelijks leven. Met haar werk streeft ze ernaar overzicht en plezier te brengen in de chaos van alledag.
Naast geometrische composities maakt ze soms ook figuratief werk, dan liefst met een magisch-realistisch element.